Antonia

Antonia in 1997
Klik op de foto voor grotere weergave.

Woonplaats: Gemert

Geboren: na 1917
	Vader: Hubertus Gerardus Johannes, zoon van Adriaan Servaas van Asseldonk
	Moeder: Woutrina, dochter van Johannes van der Linden

Overleden: 

Gegevens:

1.
Antonia Adriana Maria (roepnaam Antonia) werd op 16 juli 1918 in Gemert geboren als dochter van Hubertus Gerardus Johannes (roepnaam Johan) van Asseldonk en Woutrina van der Linden.
(Bron: GA Gemert-Bakel, burgerlijke stand Gemert, huwelijken, aktenr. 28; Peter van den Elsen, Geschiedenis van de Familie Van Asseldonk, (niet uitgegeven manuscript (Gemert 1992) 55)

2.
Antonia bleef ongetrouwd. Ze is zeven jaar doktersassistente geweest bij dokter Verbeek. Op latere leeftijd leerde ze voor verloskundige en ze begon in 1955 als eerste verloskundige (of vroedvrouw) een praktijk in Gemert. Ze woonde in 1979 met haar eveneens ongetrouwde zus Maria in Gemert (Berglarenstraat). In 1986 ging ze met pensioen.
(Bron: mondelinge mededeling in 1979 van haar zus Maria; Peter van den Elsen, Geschiedenis van de Familie Van Asseldonk, (niet uitgegeven manuscript (Gemert 1992) 55)

3.
Tonia was de eerste vroedvrouw in Gemert. Er is een straat naar haar genoemd. Op de foto staat Huib, een zoon van Tonia's broer Jan.

(Foto van Huibs zus Tedje in december 2024.)


4.
Artikel uit december 1997.
'Het begon op een verloren skidag', door Benita van der Reijken
Haar eerste tekenlessen volgde ze bij het Gemerts Atelier, dat toen nog gehuisvest was in de kelder van het kasteel van Gemert. Mevrouw Van Asseldonk tekent en schildert intussen dertig jaar. Het resultaat is te bewonderen in de bibliotheek in Gemert, waar vijftig werken van haar tentoongesteld worden. De expositie duurt tot en met 31 december. Tijdens een wintersportvakantie is het allemaal begonnen. Op een dag dat skieën vanwege het slechte weer onmogelijk was, heeft ze op aanraden van een kennis, die tijdens de vakantie zijn schilderspullen bij zich had, die dag de kwast ter hand genomen. Tot haar grote verbazing lukte het schilderen heel aardig. Ze kreeg de smaak te pakken en bij thuiskomst besloot ze zich direct aan te melden bij het nog maar net opgerichte Gemerts Atelier. Hier heeft ze een aantal jaren teken- en schilderlessen gevolgd. Tot 1986 was mevrouw Van Asseldonk werkzaam als verloskundige. Ze had niet veel tijd om aan haar hobby te besteden, maar elke vrije minuut probeerde ze te benutten.

's Morgens vroeg, nog voordat ik naar het werk ging, zette ik snel een paar strepen verf op het doek", aldus de Gemertse. Toen ze op haar 68e haar verloskunde-praktijk kon overdragen, kreeg ze volop tijd om aan haar grote passie te besteden. Op dat moment besloot ze aan het Pieter Breugel Instituut in Veghel lessen te volgen in aquarelleren. Henk Arnoldussen bracht haar de fijne kneepjes van het aquarelleren bij, terwijl ze onder leiding van Peter Verbeek meer met olieverf bezig was. Ze werkt ook met pastel, acryl en potlood, maar haar voorkeur gaat toch het meest uit naar het werken met olieverf en aquarel. De olieverf-schilderijen die ze maakt zijn veelal stillevens, landschappen en boerderijen; op de aquarellen zijn veel bloemen terug te vinden, vaak in pasteltinten. Haar grote voorbeelden zijn o.a. Ben Snijders en Helmantel. Vooral Helmatel, een schilder van modern maar wel realistisch werk, vormt een grote inspiratiebron voor mevrouw Van Asseldonk. Thuis heeft de schiloderes twee kamers ingericht voor haar hobby: één kamer wordt gebruikt om in te schilderen, in de andere kamer staan de schilderijen die klaar zijn. De meeste lijsten voor de schilderijen maakt ze zelf.

In de zomer gaat ze vaak buiten schilderen met een groepje vrienden, bij het kasteel in Heeswijk, het kasteel in Gemert, en aan de Waal en Dommel. De expositie in de bibliotheek omvat stillevens en landschappen in olieverf maar ook tekeningen en aquarellen. De schilderijen die in de bibliotheek tentoongesteld worden, zijn allemaal te koop. "Ik heb er zoveel gemaakt, ik kan ze onmogelijk allemaal zelf houden. Bovendien maak ik steeds nieuwe werken. Ik heb niet zo'n moeite om er afstand van te doen", aldus mevrouw Van Asseldonk. Haar zus, met wie ze de woning deelt, denkt hier anders over. In de huiskamer hangt een schilderij dat van haar nooit verkocht mag worden. Enkele weken geleden stond de Gemertse model voor een artikel over de vergrijzing binnen het Pieter Breughel Instituut. Ondanks haar gevorderde leeftijd, hoopt ze dat haar gezondheid het toelaat om nog enkele jaren te kunnen schilderen.