Maria

 Jan van Boxtel

Klik op de foto voor grotere weergave.

Woonplaats: Volkel

Geboren: in 1939
	Vader: Johannes, zoon van Antonius Johannes van Asseldonk
	Moeder: Johanna van Dooren

Overleden: 

Gegevens:

1.
Maria werd op 23 mei 1939 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 106.)

2.
Ze trouwde met Johannes (roepnaam Jan) van Boxtel. De bruidegom was op 13 mei 1936 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 106.)

3.
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Annemarie, geboren op 10 december 1963
- Angela, geboren op 23 juni 1965
- Gertjan, geboren op 21 oktober 1966
- Eric, geboren op 20 september 1967
- Edwin, geboren op 19 februari 1972
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 106.)

4.
Het echtpaar woonde in 1979 in Volkel.
(Bron: mondelinge mededeling in 1979 van Henriëtte Maria van Bredenrode)

5.
Jan van Boxtel heeft de boerderij van zijn ouders overgenomen. Maria heeft hem daar altijd mee geholpen o.a. deed zij de boekhouding. Maria is altijd erg zuinig geweest en gebruikte veel van de boerderij voor in haar eigenhuishouden. Ze was zelfs ooit zo zuinig dat de belasting niet geloofde dat zij niet meer uitgaf aan het huishouden. Daarnaast heeft Maria altijd veel kleren genaaid voor iedereen. Een van hun zonen woont nu op de boerderij.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 109.)

6.
Johannes van Boxtel overleed op 20 juni 2002.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 106.)

7.
Op zijn grafkruis staat: 'Een vriendelijk gezicht doordringt de duisternis als een zonnestraal. In liefde gedenken wij Jan van Boxtel, geboren 13 mei 1936, overleden 20 juni 2002, echtgenoot van Maria van Asseldonk, vader van Annemarie, Angela, Geertjan, Erik, Edwin.
(Bron: opschrift op grafkruis van Jan van Boxtel op het kerkhof te Volkel d.d. 1 mei 2003)

8.
Zijn bidprentje schrijft o.a.: 'In dierbare herinnering aan Jan van Boxtel, echtgenoot van Maria van Asseldonk - van Boxtel. Hij werd geboren 13 mei 1936 in Volkel en is overleden op 20 juni 2002 in Veghel. Op 25 juni hebben wij afscheid van hem genomen tijdens een Eucharistieviering en hem daarna begraven op het parochiekerkhof in Volkel. Jan, je was een geweldige man met al je eenvoud en warmte. We zien je nog lopen achter het huis met je bruine klompen en blauwe overall. De boerderij was je thuis, jouw plekje waar je geboren bent en opgegroeid temidden van een groot gezin. Nadat je de boerderij overnam van je vader begon je samen met Maria aan een nieuwe toekomst. Tegen je vrouw zei je altijd dat je graag vijf kinderen zou willen en die kreeg je ook. Precies naar jouw wens. Drie zonen en twee dochters. In gedachte zag je ze als pastoor, dokter en boer en de meisjes zouden Maria mooi thuis kunnen helpen. Toch begreep je als geen ander dat je kinderen eigen dromen en wensen hadden. Je hebt ze altijd ondersteund in de vele verschillende wegen die zij insloegen. Je was een man van weinig woorden maar diep in je hart weten we dat je trots was op je kinderen. De boerderij op de Hoge Randweg was niet alleen een thuis voor je gezin maar voor iedereen: voor familie, vrienden en buren stond de achterdeur altijd open. En ook al was je druk aan het werk je nam de tijd voor een praatje en een kopje koffie. Voor velen was je een grote steun en toeverlaat. Men zag je als een wijs man en vertrouwenspersoon. Deze eigenschappen bracht je ook tot uiting in je vele bestuurlijke functies die je vele jaren hebt vervuld. Op geheel eigen manier gaf je anderen raad en advies in het leven. Vaak door middel van smakelijke verhalen van vroeger of korte anekdotes. Wie herinnert zich niet die mooie glimlach en twinkel in je ogen die zelfs tijdens je ziekbed nooit verdwenen zijn. Tot op het laatste moment kon je genieten van de kleine dingen in het leven. Het is bewonderingswaardig hoe jij je ziekte droeg en telkens weer de wilskracht en levenslust te voorschijn toverde terwijl je lichaam je langzaam in de steek liet. Samen met Maria mocht je even genieten van een nieuw begin in jullie huisje op de Capellerhof. Omringd met de niet van je zijde wijkende zorg van Erik en Maria keerde je uiteindelijk terug naar het ziekenhuis. Van waaruit je nog de trouw van je oudste dochter kon meemaken en de terugkeer van je overige kinderen en lieftallige kleinkinderen uit Australië. Tesamen als voltallige familie hebben jullie nog vele gesprekken gevoerd met jouw sturende Ja en nee antwoorden op de vele vragen. Met een vredige glimlach op je gezicht ben je uiteindelijk toch nog plots en omveraqchts van ons heengegaan.'