Diny

Woonplaats: Zijtaart

Geboren: in 1946
	Vader: Piet, zoon van Theodorus Antonius van Asseldonk
	Moeder: Gerarda Maria, dochter van Johannes van Erp

Overleden: in 2000

Gegevens:

1.
Lamberdina (roepnaam Diny) werd op 21 april 1946 in Zijtaart geboren als dochter van Piet van Asseldonk en Gerarda Maria van Erp.
(Bron: zus van mij -mva)

2.
Diny deed in 1953 in Zijtaart haar eerste H. Communie en werd er op 4 juni 1957 gevormd.
(Bron PA Zijtaart)

3.
Diny ging naar de huishoudschool, werd naaister en trouwde op 21 oktober 1970 met bakker Ad van Eenbergen uit Erp. Na het huwelijk woonde het echtpaar: Den Uil 11, Erp (bakkerij met winkel). Later verhuisden ze naar: Prinsenveld 4, Erp.
(Bron: mijn zus -mva)

4.
Uit dit huwelijk werden geboren:
- Caroline, op 19 december 1972
- Twan, op 5 mei 1974
- Mariëlle, op 3 juli 1977
(Bron: mijn zus -mva)

5.
Diny overleed op 3 maart 2000 aan kanker.
(Bron: mijn zus -mva)

6.
Tekst van haar bidprentje: 'Vol verdriet, maar met vertrouwen dat de positieve levenskracht van Dienie verder gaat in onze harten, nemen we afscheid van Dinie van Eenbergen-van Asseldonk. Geboren te Zijtaart, 21 april 1946. Overleden te Nieuwegein, 3 maart 2000. 'Een leven dat het hart van anderen bereikt heeft, blijft voorleven' Als oudste van een groot gezin, waarin haar moeder al vroeg overleed, kreeg ze al snel de zorg voor haar broers en zussen. Die zorgzaamheid voor anderen is kenmerkend voor haar. In 1970 trouwde Dinie mmet Ad. Enige jaren later volgde de kinderen Caroline, Twan en Mariëlle. Vanaf het begin van haar huwelijk heeft ze met veel toewijding en plezier in de winkel gestaan. 'n Praatje met de mensen in de winkel, een onderonsje met haar personeel, voor iedereen stond ze klaar. 's Avonds kroop ze nog vaak achter haar naaimachine, haar grootste hobby. Vele kleren maakte ze voor zichzelf, haar kinderen en kleinkind. De laatste jaren ging ze meer van het leven genieten. Een mooi huis gebouwd, verre reizen gemaakt naar Sri Lanka, Indonesië en Thailand. Ook werd ze oppas-oma voor haar klenkind Stan. Daarvan genoot ze met volle teugen. Dat het zo moest gaan is oneerlijk. Je was zo vol vertrouwen dat je de strijd zou winnen. Maar dat ene telefoontje maakte een einde aan alles. Dinie, mam, oma, we zullen je vreselijk missen. Wij willen iedereen heel hartelijk bedanken voor de belangstelling ens teun die we de laatste maanden hebben mogen ontvangen.
Ad van Eenbergen
Kinderen en kleinkind