Familie van Johannes van Asseldonk

 1921








 1944
  Achterste rij v.l.n.r.: Piet, Jo, Cisca, Janus, Tonny, Marie, Frans en Harry
  Eerste rij v.l.n.r.: Martina, Jaan, vader Hannes, Martien, moeder Hanne en Toon


Klik op een foto voor grotere weergave.

De site van zijn kleinkinderen.

Woonplaats: Mariaheide

Beroep: landbouwer

Geboren: in 1891
	Vader: Antonius, zoon van Johannes Theodorus van Asseldonk
	Moeder: Francina, dochter van Johannes van Boxtel

Overleden: in 1977

Gehuwd in 1921 met: Johanna de Mol

Kinderen:

- 1922: Adriana
- 1923: Antonius
- 1924: Maria
- 1925: Francina
- 1926: Antonia
- 1927: Adrianus
- 1928: Johanna
- 1930: Piet
- 1931: Franciscus
- 1933: Henricus
- 1935: Martina
- 1938: Martinus

Gegevens:

1.
Johannes werd op 14 augustus 1891 in Veghel geboren als zoon van Antonius van Asseldonk en Francina van Boxtel. Op 17 augustus 1891 werd hij gedoopt.
(Bron: PA Veghel; schriftelijke mededeling in januari 2003 van Gerard, zoon van zijn broer Petrus)

2.
Hannes was de oudste zoon van Toon en Stijn en was in het begin de enige jongen tussen zes zussen. Meerdere keren hebben we gehoord dat hij door zijn zussen verwend werd.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 56.)

3.
Handboogschutterij St. Aloysius in Mariaheide is opgericht in het voorjaar van 1877. Toon van Asseldonk en al zijn 8 zonen waren lid van deze vereniging.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 41.)

4.
Hannes is als oudste zoon in militaire dienst geweest, dit was nog voor de Eerste Wereldoorlog.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 28.)

5.
Johannes (roepnaam Hannes) trouwde op 12 mei 1921 met Johanna Cunera (roepnaam Hanne) de Mol. Hanne was een zus van Tinus de Mol, de man van Bet van Asseldonk, zus van Johannes. Hanne de Mol werd op 9 januari 1893 in Vorstenbosch geboren als dochter van Adrianus de Mol en Maria van de Heuvel.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 54.)

6.
Op 21 juni 1938 is de boerderij van Hannes en Hanne afgebrand met nog drie andere boerderijen, die dicht bij elkaar stonden. Zowel Hannes als Tinus de Mol woonden ieder op een van die 4 boerderijen. Een derde boerderij was ook afkomstig van de familie De Mol, maar stond leeg en werd gezamenlijk gebruikt door Hannes en Tinus voor opslag en als paardenstal. De vierde boerderij werd gebruikt door de familie Van Lieshout. In eerste instantie leek alles mee te vallen maar toen de wind ging draaien en plotseling feller werd was de brand niet meer te stuiten. Er was tijdens de brand niemand thuis. Aangezien het vuur in eerste instantie niet heel snel om zich heen greep, heeft iedereen gemakkelijk de woning kunnen verlaten. Het is dus niet zo dat men bang is geweest dat men er familie zou verliezen. Dochter Tonny lag tijdens de brand ziek thuis op bed. Eigenlijk was ze helemaal niet ziek maar dat had ze thuis wel verteld. Die ochtend had ze op school namelijk te horen gekregen dat ze die middag na moest blijven voor iets wat ze gedaan had. Hanne zei altijd dat als je ziek was dat je dan in bed moest liggen. Dus Tonny was in bed gaan liggen. Over het ontstaan van de brand zijn er verschillende verhalen, die erg op elkaar lijken. Het volgende verhaal lijkt de daadwerkelijke gebeurtenis weer te geven. Toon, de oudste zoon van Hannes, mocht al roken en had zodoende lucifers op zak. Op zijn 7e verjaardag had Frans deze lucifers gevonden en samen met zijn 2 jaar jongere broer Harrie gingen ze vuurtje stoken in de hooiberg. Vrij snel zagen ze dat het vuurtje te groot werd. Met een juten zak die daar toevallig lag probeerde Frans het vuur uit te slaan, echter met een averechts effect. Binnen de kortste keren stond de hele hooiberg in lichter laaien. Uiteindelijk bleek de brand financieel niet slecht te zijn: "wat eest een ramp leek, bleek later een zegen". De verzekering betaalde uit. Het nieuwe huis heeft 5.700 gulden gekost. Cisca, Janus, Piet en Frans zijn na de brand ongeveer een half jaar bij Toon en Sijn in huis geweest. Ook de andere kinderen zijn na de brand tijdelijk bij andere familieleden of buren ondergebracht.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 56-57.)

7.
‘Drie boerderijen in vlammen opgegaan.
Felle brand te Veghel. Te Veghel heeft gistermiddag in den uithoek Derpt een felle brand gewoed, tijdens welk drie boerderijen in de asch zijn gelegd. Het vuur is ontstaan in een hooimijt, staande achter de boerderij van den landbouwer M. de Mol. De vlammen sloegen weldra op de hoeve over en deelden zich vervolgens mede aan de op meer dan 30 meter afstand gelegen boerderijen, bewoond door de landbouwersgezinnen J. van Asseldonk en P. van Lieshout. De plaatselijke brandweer verscheen spoedig ter plaatse, doch kon wegens gebrek aan water niets uitrichten. Zij moest lijdelijk toezien hoe alle drie de boerderijen een prooi der vlammen werden. De inboedels konden gedeeltelijk worden gered. De oorzaak van den brand is vermoedelijk het spelen met vuur door kinderen. De schade wordt door de verzekering gedekt.’
(Bron: Het Vaderland 22-06-1938.)

8.
Hannes was een boer in hart en nieren. Het liefst werkte hij op het land zoals ploegen e.d. Naast het boerenbedrijf  had Hannes vanaf 1947 ook een grote kersenboomgaard. Hannes en Hanne waren strenge ouders voor hun kinderen. Jan herinnert zich vooral dat ze vroeger arm waren. Jaan vertelt dat zij op een middag bedacht had dat zij verpleegster wilde worden. Toen zij later die middag naar beneden kwam werd haar door haar ouders verteld dat zij verhuurd was aan Ome Willem, waar zij zou gaan werken. Dus dat is zij zonder verdere inspraak gaan doen en verpleegster worden kwam helemaal niet aan de orde. Martien herinnert zich dat er veel gezongen werd in huis. Bijvoorbeeld tijdens het boontje rengen, dan zaten zij met zijn allen rond de tafel te rengen en te zingen.

Op de plaats waar zij woonden in Mariaheide hebben zij weinig gemerkt van de oorlog. Alleen de vele vliegtuigen werden uiteraard ook door hen opgemerkt. Wel passeerden zij, wanneer ze naar de kerk of naar school gingen in Mariaheide, de spoorlijn die in die tijd nog veelvuldig gebruikt werd. Zij hebben daarop wel veel oorlogsmateriaal voorbij zien komen. Ook hebben zij meerdere keren wagons gezien waarin mensen vertoefden. Het is zeer goed mogelijk dat dit Jodentransporten waren op weg naar Duitsland, met alle gevolgen van dien. Martien herinnert zich de Tweede Wereldoorlog met name als een spannende tijd, maar niet als angstig. Er gebeurde van alles. De lucht zag er uit als een kerstboom met al die brandende vliegtuigen in de lucht. Hij herinnert zich alle zweefvliegtuigen op 17 september 1944 nog heel goed. Ze zaten toen met de hele buurt in de kelder maar dat was wel spannend op een niet angstige manier.

In 1946 waren Hannes en Hanne 25 jaar getrouwd, er is toen geen familiefoto gemaakt, want die was er twee jaar geleden al een gemaakt. In 1944 namelijk, direct na de bevrijding van zuidelijk Nederland, kwam er een free-lance fotograaf uit Den Bosch langs de huizen om foto's te maken. De kosten bedroegen 3 pond boter, een winkelwaarde toen van ongeveer 30 gulden. Maar voor een boer was dat een gemakkelijk te geven vergoeding.

In 1960 zijn Hannes en Hanne bij hun kinderen, Mariet, Janus, Jo en Harrie, in Canada op bezoek geweest. Hannes heeft daar in zijn eentje uren rondgewandeld in het uitgestrekte gebied. Ze haden hem, in het engels, een briefje meegegeven waarop stond waar hij logeerde, mocht hij ooit verdwalen.

In 1971 zijn Hanne en Hannes 50 jaar getrouwd. Dit is met de gehele familieschaar op grootse wijze gevierd. Het feest was in de gymzaal van Mariaheide die voor deze speciale gelegenheid gebruikt mocht worden.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 56-58.)

9.
Johannes van Asseldonk overleed op 6 oktober 1977.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 54.)

10.
Zijn bidprentje schrijft o.a.: 'Ter herinnering aan Johannes van Asseldonk, echtgenoot van Johanna Cunera de Mol, hij werd geboren te Mariaheide op 14 augustus 1891 en hij is, gesterkt door het Sacrament van de Ziekenzalving, in den Heer overleden te Veghel 6 oktober 1977. In afwachting van de verrijzenis hebben zij zijn lichaam begraven op het r.k. kerkhof te Mariaheide op 10 oktober 1977. Ondanks dat wij dit afscheid van vader al lang hadden zien aankomen, kwam het nu toch geheel onverwachts. Geheel overgegeven aan God is vader van ons heengegaan. Hij verlangde niet het nog eens over te doen. Het is "goed" geweest dit leven. Dat het "goed" geweest is, heeft vader duidelijk laten blijken, toen hij daags van te voren meerdere malen van moeder afscheid nam. Met Frans heeft vader de laatste zondag nog een heel gesprek gehad waaruit bleek, dat hij ervoor klaar was om van dit leven afscheid te nemen. Vader was een man met een groot geloof. Als de toekomst onzeker was, dan was zijn gezegde: "O.L. Heer is er óók nog". Meerdere maken hebben wij deze profetie van vader in vervulling zien gaan. Moeder, dit dit geloof met vader deelde, zal als een sterke vrouw het verdriet om dit heengaan kunnen dragen, gesteund door haar kinderen en kleinkinderen. God, nu wij onze vader en grootvader uitgeleide doen, danken wij U voor hem, voor zijn goede leven. Met liefde heeft hij de zorg gedragen voor zijn gezin. Hij was gelukkig met ons allen en hij hield van zijn werk op het land. Op zijn levensavond als hij met moeder de bijeenkomsten van de bejaarden kon meemaken, dat sloeg hij niet graag over. Ook zijn broers en zusters, familieleden en vrienden zag hij graag rondom zich en het deed hem goed, dat zij hem trouw kwamen bezoeken. Op zijn ziekbed was hij dankbaar en vol lof om de verpleegsters, die hem met hartelijhkheid verzorgden.'

11.
Johanna de Mol overleed op 8 augustus 1979.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 54.)

12.
Haar bidprentje schrijft o.a.: 'Johanna Cunera de Mol, weduwe van Johannes van Asseldonk. Geboren 9-1-1893 te Vorstenbosch en voorzien van het H. Sacrament der Zieken overleed zij op 8 augustus 1979 in het bejaardencentrum in Veghel. Op 11 augustus hebben wij in afwachting van de verrijzenis haar lichaam begraven op het r.k. kerkhof te Maria-Heide. Eindelijk bij God. Geen groot staatshoofd is heengegaan, maar moeder die, samen met vader, ons, hun twaalf kinderen, met vaste hand leidde naar geestelijke en lichamelijke volwassenheid. Geen groot economisch brein heeft zijn taak volbracht, maar moeder, die vooral in de crisisjaren, de soms wel heel korte eindjes, keurig aan elkaar knoopte. Geen groot martelaar heeft zijn taak volbracht, maar moeder, die alle kwalen van haar ouderdom zonder klagen en met bewonderingswaardige moed, aanvaardde en verdroeg. Haar bidden was echt. Haar liefde was echt. Haar vriendelijkheid gemeend. Haar goedheid en grootheid in de kleine dingen van elke dag, zullen voor ons, ook na haar dood, steeds een voorbeeld blijven.'