Familie van Antonius van Asseldonk
Woonplaats: Mariaheide
Beroep: monteur bij de BBA in Veghel
Geboren: in 1923
Vader: Johannes, zoon van Antonius Johannes van Asseldonk
Moeder: Johanna de Mol
Overleden: in 1992
Gehuwd in 1950 met: Maria Peeters
Kinderen:
- 1951: Florentien
- 1952: Lies
- 1953: Anneke
- 1955: Carla
- 1956: Hans
- 1957: Willy
- 1959: Ellie
- 1960: Marion
Gegevens:
1.
Antonius (roepnaam Toon) werd op 21 juni 1923 geboren als zoon van Johannes van Asseldonk en Johanna de Mol.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 55.)
2.
Hij trouwde op 17 oktober 1950 met Maria (roepnaam Miep) Peeters uit Rotterdam. De bruid was op 26 mei 1926 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 55.)
3.
Miep was in de oorlog naar Vorstenbosch gekomen, om daar als huishoudelijke hulp te gaan werken. Toen is ze Toon
tegen gekomen. Miep is de zus van Martien peeters, die trouwde met Mariet van Asseldonk, een zus van Toon.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 58.)
4.
Het echtpaar woonde op 6 november in Mariaheide aan Driehuizen.
(Bron: mondelinge mededeling van Johanna van Boxmeer, vrouw van Petrus van Asseldonk d.d. 6 november 2003)
5.
Toon is altijd automonteur geweest. In het begin bij enkele andere bedrijven, maar na korte tijd, tot aan zijn
pensioen bij de BBA in Veghel.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 55.)
6.
Antonius van Asseldonk overleed op 15 december 1992.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 55.)
7.
Zijn bidprentje schrijft o.a.: 'In dankbare herinnering aan Toon van Asseldonk, echtgenoot van Miep Peeters. Geboren
te Mariaheide op 21 juni 1923 en aldaar overleden op 15 december 1992. "Alles komt goed". Deze woorden hebben wij de
laatste weken vaak gehoord van ons vader. Wij hebben de kracht gezien die Zijn geloof hem gaf om dit met volle
overtuiging te kunnen zeggen. De troost en steun die hij vooral de laatste tijd aan iedereen heeft gegeven zijn
onvergetelijk. Nooit hebben wij de sterke band die er tussen ons vader en
ons moeder was meer ervaren dan op Die
momenten dat zij samen hun speciale gebed gingen bidden. Wij zijn blij dat wij in die laatste weken hierin mochten
delen. De laatste 10 jaren waren voor ons vader en ons moeder jaren met een gouden randje. Het bedrijf van onze Hans
waar hij met zoveel plezier werkte, de vaak onverwachte reizen die ze gemaakt hebben, die familie die steeds groter
werd, kleinkinderen die altijd zo dichtbij waren, het schoolkamp waar ze elk jaar naar uitkeken. Genietend van de
zondagen waarop we allemaal thuis waren: samen eten, samen kaarten en niet te vergeten de discussie die ons vader zo
feilloos wist uit te lokken. Letterlijk en figuurlijk had ons vader zijn "eigen plaats" in zijn omgeving, vaste
punten waar je hem tegenkwam. Zekerheid had ons vader over het eeuwige leven dat hij tegemoet ging. Woorden waren
niet meer nodig om ons daarvan te overtuigen. "Waar Toontje is, daar is het goed". |