Familie van Franciscus van Asseldonk
Woonplaats: Dinther
Beroep: landbouwer
Geboren: in 1940
Vader: Wilhelmus, zoon van Antonius Johannes van Asseldonk
Moeder: Lamberta van Rixtel
Overleden:
Gehuwd in 1969 met: Gertruda van de Wijst
Kinderen:
- 1970: Willem
- 1972: Monique
Gegevens:
1.
Franciscus (roepnaam Frans) werd op 15 juli 1940 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 81.)
3.
Frans bekent dat hij vroeger ooit per ongeluk de schuur in brand heeft gestoken. Hij heeft altijd verteld dat hij
eieren ging zoeken en met lucifers licht moest maken om de eieren te vinden. Maar nu kwam de waarheid er pas echt uit
en dat was dat hij vuurtje gestookt had in de schuur met het noodlottige gevolg. Zijn vader Willem was op het moment
van de brand niet thuis, hij was in Heeswijk op bedevaart bij de H. Cunera.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 82.)
2.
Hij trouwde op 24 juli 1969 met Gertruda (roepnaam Truus) van de Wijst. De bruid was op 29 april 1948 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 81.)
3.
Frans vertelt een mooie anekdote die rondom zijn huwelijk speelt. Hij had geld gekregen van zijn kersverse echtgenote
Truus om naar de bank te brengen en op de spaarrekening te zetten. “Alleen”, zo vertelt Frans, “had ze de fout gemaakt
me dat geld op woensdag te geven als het ook paardenmarkt was”. En dus kwam hij thuis met een paard i.p.v. een
spaarboekje! Achteraf bleek het gelukkig een goede investering geweest te zijn.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 84.)
4.
In 1979 en in 2003 woonde het echtpaar in Dinther.
(Bron: mondelinge mededeling in 1979 van zijn broer Antoon van Asseldonk en op 4 november 2003 van Antonius, zoon
van Theodorus van Asseldonk)
5.
Uit dit huwelijk werden geboren:
- Willem, op 13 mei 1970, overleden op 17 april 2008
- Monique, op 22 april 1972
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 81.)
6.
Zijn bidprentje schrijft: In gedachten aan Frans van Asseldonk, geboren te
Dinther op 15 juli 1940, overleden te Heeswijk op 25 augustus 2014.
Zomer 1940 had ook iets moois gebracht: de geboorte van mijn vader, Frans van
Asseldonk op Hoog-Beugt. Het tweede jongetje in een gezin met 8 kinderen. Hier
begon het boerenleven voor hem: varkens, schapen en koeien en paarden. Zuinig
zijn, geen eten weggooien. 's ochtends een krantje lezen met een bisscuit met
melk: deze gewoontjes zijn waarschijnlijk te herleiden naar deze jeugd.
1969... dat is het jaar dat mijn vade zich in het echt liet verbinden met mijn
moeder, Truus, wie hij in de Morgenzon in Zeeland ontmoet had. Het gevolg van
deze liefde waren twee kinderen: onze Willem en mijzelf. Frans gebruikte
ook hulpmiddelen tijdens het opvoeden, zo liep ik als klein meisje een keer te
treuzelen in het bos: de naald die hij gebruikte bleek een effectief middel om
mij door te laten lopen.
Los van het feit dat hij geen paardenvlees lust, hield hij ook echt van paarden.
Zelf houden, het Councours Hippique, rijinstructeur van de ponyvereniging: deze
liefde kwam toen al overal in terug en is eigenlijk altijd gebleven. Het
onderhouden van de tuin van de zusters in Uden, dit was zijn eerste baantje. De
bouw volgde, wat later goed van pas kwam tijdens het bouwen van Martien zijn
huis. Zijn zwakke rug zorgde er uiteindelijk voor dat hij terecht kwam bij "de
Meierij" in de functie van portier. Zijn karakter sloot hier goed op aan:
sociaal, vrolijk, altijd in voor een praatje.
Kaartje leggen, biljarten, het achtuurjournaal kijken, wandelen, dat is zomaar
een greep van wat hij nog meer graag deed. Met mensen en voor mensen. Dit blijkt
ook uit het vele vrijwilligerswerk: bijvoorbeeld schoefelen en het knippen van
de heg op de begraafplaats. Hij stond altijd klaar voor iedereen om te helpen.
Geen betere friet dan Frans zijn frietjes: tijdens het voetbal kijken,
bijvoorbeeld. De beste auto ooit was volgens mijn vader de Volkswagen Variant.
Boerenwijsheid was hem niet vreemd.
Verdriet is ook mijn vader niet bespaard gebleven. De levenswandel van Willem,
het afgeven van twee broers en zussen hebben een grote impact gehad. Hij heeft
erg genoten van het "opa zijn". In plaats van ons, kon hij toen de kleinkinderen
klieren, net zolang dat ze druk werden, en dan zij hij: kom Truus we gaan. De
meeste mensen zeggen hallo, goedemiddag, goede morgen: Frans floot als hij
aankwam, gewoon een andere manier om te begroeten, of om mij fluitend wakkeer te
maken.
Wat ik van jou geleerd heb is dat je vaak tegen mij zei: "Monique elk mens heeft
iets moois, probeer dat te zoeken in ieder mens. En kijk niet te veel naar het
verleden daar wordt je geen vrolijk mens van." We zijn een mooi mens kwijt, maar
erg dankbaar voor het feit dat wij deel uit mochten maken van zijn leven.
Rust zacht lieve papa.
Truus: Wij hebben het samen heel goed gehad.
Tjeu: bedankt voor het stoeien opa.
Sijn: Ik vond je een hele lieve opa.
Fijn dat jullie erwaren: Truus, Monique, Paul, Tjeu, Sijn |