Familie van Johannes van Asseldonk

Woonplaats: Nistelrode

Beroep: monteur, later vrachtwagenchauffeur

Geboren: in 1947
	Vader: Theodorus, zoon van Antonius Johannes van Asseldonk
	Moeder: Maria van de Wetering

Overleden: in 2004

Gehuwd in 1975 met: Petronella Lunenburg

Kinderen:

- 1976: Annemarie
- 1977: Sandra
- 1980: Ingle

Gegevens:

1.
Johannes (roepnaam Jan) werd op 24 november 1947 in Nistelrode geboren als zoon van Theodorus van Asseldonk en Maria van de Wetering.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 95.)

2.
Op 30 mei 1975 trouwde hij met Petronella (roepnaam Elly) Lunenburg. De bruid was op 8 december 1948 geboren.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 95.)

3.
Uit dit huwelijk werden in Nistelrode de volgende kinderen geboren:
- Annemarie, geboren op 3 september 1976
- Sandra, gebroen op 23 september 1977
- Inge, geboren op 1 oktober 1980
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 95.)

4.
Het echtpaar woonde in 1979 en in 2003 in Nistelrode. Adres: Maxend 83, 5388TW Nistelrode.
(Bron: mondelinge mededeling in 1979 van Jans moeder Maria van de Wetering; mondelinge mededeling van Elly d.d. 2 december 2003)

5.
Jan heeft de LTS gedaan en zijn vakdiploma’s ’s avonds gehaald. Daarna heeft hij op meerdere plaatsen als monteur gewerkt alvorens hij vrachtwagenchauffeur werd in het transportbedrijf van zijn schoonouders. Daarna heeft hij 18 jaar bij een bedrijf in veegmachines gewerkt als demonstrateur.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 99.)

6.
Jan overleed op 27 november 2004.
(Bron: Gerard en Annemarie van Asseldonk, Toon & Sijn van Asseldonk. Het dunne draadje met een omvangrijke buit. (Veghel 2005) 95.)

7.
Zijn bidprentje schrijft o.a.: 'Ter herinnering aan Jan van Asseldonk, geboren te Nistelrode op 24 november 1947, overleden te Veghel op 27 november 2004, begraven te Nistelrode op 1 december 2004, echtgenoot van Elly Lunenburg. Jan, pap, Ondanks de pijn en het verdriet om jouw plotselinge heengaan willen wij in onze herinnering koesteren hoe jij was bij ons: een fijne man, een lieve, wijze vader die geen grenzen kende bij zijn zorg voor ons. Als steun en toeverlaat was jij vootdurend, hoewel nooit op de voorgrond, het middelpunt van ons gezin. Wij, vooral jouw drie kinderen, zullen altijd aan je blijven denken als de rustige, wijze en sterke, altijd beschikbare vader. Paniek of stress kwamen in jouw woordenboek niet voor. Jij stond in onze ogen zo sterk en zelfverzekerd in het leven. Alles waar wij ons ons soms al te druk over maakten, kon jij in een mum van tijd tot zijn werkelijke proporties terugbrengen. Voor vele, voor ons grote problemen, had jij meestal heerlijk simpele oplossingen. Toen jullie, jij en Elly je in 1975 vestigden op het Maxend, in jouw ouderlijk huis, begon daar iets fijns te groeien. Midden tussen de natuur, met de berg achter de tuin, waar je stiekem zo trots op was, groeiden jullie naar elkaar toe, jullie twee en jullie drie kinderen. Afkomstig uit een groot, evenwichtig gezin, wist je feilloos hoe je met wie dan ook moest omgaan. Of het nu iemand uit je eigen gezin was of iemand van het werk. Je was en bleef de integere mens waar je van op aan kon, die zekerheid en verantwoordelijkheid uitstraalde en waarbij iedereen zichzelf kon zijn. Je hield niet van overbodige poespas, maar kon enorm genieten van de kleine dingen van het leven zoals samen in de tuin zitten op een zomeravond, luisteren naar de vogeltjes in het bos, een fietstochtje of een wandeling zo tegen de schemering. Thuis zijn, bij Elly, bij je kinderen, was voor jou je leven; voor je werk moest je veel weg maar altijd was je weer blij om thuis te zijn. De warmte en de gezelligheid van je gezin, de intense band die jullie daarin gesmeed hadden, betekenden alles voor jou. Je was simpelweg gelukkig met ons in jouw paradijs daar tegen de berg. We zullen je heel erg missen, meer dan we met woorden kunnen zeggen. Maar toch, houdoe en bedankt voor alles, Jan. Pap, bedankt. Vaarwel, tot ziens!  Wij danken u van harte voor uw belangstelling en uw meeleven.
Elly
Annemarie en Paul
Sandra
Inge'